Με λύπη παρατηρούμε την κοινωνία και κυρίως τους νέους σήμερα να ενστερνίζονται βίαιες και φασιστικές και ρατσιστικές ιδεολογίες και πράξεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορές έρχεται να τις νομιμοποιήσει το φασιστικό κόμμα της χρυσής αυγής. Πολλοί ήταν οι λόγοι που τα ποσοστά της χρυσής αυγής σε διάφορες περιοχές ήταν αυξημένα. Εκτός από περιοχές που είχαν το μεταναστευτικό πρόβλημα αλλά και που ήταν παραδοσιακά ακροδεξιές μεγάλο ποσοστό υπήρξε κυρίως και σε περιοχές με έντονο στοιχείο την παρουσία της νεολαίας. Χιλιάδες ήταν νέοι που ψήφισαν για πρώτη φορά και επέλεξαν την Χρυσή Αυγή και δεν ήταν μόνο παιδιά των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων αλλά και σημαντική μερίδα της μεσαίας τάξης η οποία θέλησε να ενσωματωθεί σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο.
Τρομακτική είναι η αδιαφορία του εκπαιδευτικού συστήματος στο θέμα αυτό. Βλέπουμε όλοι, την κατάσταση που επικρατεί σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως σε ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ , αλλά και στα υπόλοιπα Λύκεια ακόμα και σε Γυμνάσια η οποία είναι ανεξέλεγκτη και το πακέτο του φασισμού να υιοθετείται από πολλούς αδαείς επί του θέματος μαθητές, κάνοντάς το μόδα . Αυτή η δήθεν ιδεολογία της χρυσής αυγής όχι μόνο επικρατεί αλλά και οργανώνεται και ισχυροποιείται. Αυτό επιτυγχάνεται από τη χρυσή αυγή προσφέροντας στους μαθητές μία αίσθηση δύναμης κάνοντας τους να νιώθουν διαφορετικοί και ανώτεροι σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ποτέ ξανά τέτοιου είδους φαινόμενα δεν είχαν τέτοια απήχηση στους νέους και όσοι τα υποστήριζαν ήταν λίγοι και η δράση τους κρυφή, τώρα πλέων αναγκαζόμαστε να τα βλέπουμε καθημερινά. Πολύ συχνά ακούμε για περιστατικά, όπου μαθητές χαιρετούν ναζιστικά, απειλούν πως θα φωνάξουν την χρυσή αυγή να ''καθαρίσει'' , ασκούν σωματική βία έναντι μεταναστών ή διαφορετικών συμμαθητών τους και φυσικά τα συνθήματά τους δεν λείπουν από πουθενά και δεν περιορίζονται μόνο σε τοίχους αλλά καταστρέφουν και εκπαιδευτικό υλικό.
Μεγάλη είναι η ευθύνη των καθηγητών-δασκάλων αλλά και των γονιών στο θέμα αυτό. Πολλοί από αυτούς ανήκουν στην μεσαία τάξη η οποία είναι γνωστό ότι σε περιόδους κρίσης ψάχνει να βρει τρόπο επαναφοράς στην παλιά κατάσταση βγάζοντας έτσι μια επιπόλαια οργή προς το υπάρχον, χωρίς καμία πρόταση, και καταφεύγει σε τέτοιου είδους φασιστικές λύσεις οι οποίες επηρεάζουν τους νέους. Ωστόσο δεν είναι κρυφό ότι πολλοί καθηγητές βρήκαν χώρο να εκφράσουν και οι ίδιοι τις ακροδεξιές τους απόψεις ενισχύοντας έτσι την δράση των φασιστομαθητών. Ακόμη πιο επικίνδυνοι είναι αυτοί οι οποίοι αδιαφορούν και συχνά ακούμε την έκφραση ''έλα μωρέ σιγά, παιδιά είναι'' με αποτέλεσμα να συντηρούν αυτό τον τρόπο σκέψης.
Η χρυσή αυγή δυστυχώς έχει καταφέρει να αποκτήσει κοινωνική αποδοχή πουλώντας τη δήθεν εθνική σωτηρία, και δεν είναι λάθος αυτό που υποστηρίζεται από πολλούς, πως τα σχολεία αποτελούν φυτώριά της. Ας μην ξεχνάμε ότι μέσα από την εκπαίδευση τα παιδιά διαμορφώνουν ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς τους το οποίο θα έχει ανταπόκριση στην μετά κοινωνία.
Το πρόβλημα μέρα με τη μέρα μεγαλώνει και δεν θα αργήσει η ώρα που η χρυσή αυγή θα έχει τον έλεγχο, η ψευδαίσθηση ότι οι υποστηρικτές της είναι λίγοι και ανύπαρκτοι θα μας οδηγήσει σε ανεπανόρθωτα αποτελέσματα. Είναι γνωστό ότι ο φασισμός εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου με σκοπό την υποτίμηση και στρατικοποίηση του εργατικού δυναμικού αλλά και τη γενικότερη υποδούλωση της κοινωνίας, κάτι το οποίο το σύστημα θα κοιτάξει να το εκμεταλλευτεί. Δεν πρόκειται λοιπόν το σημερινό σύστημα στην κατάσταση που βρίσκεται να καταστρέψει τον ιό που λέγεται φασισμός,παρά μόνο να τον καταστείλει σε σημείο που το βολεύει.
Γνωρίζουμε όμως πως όπου υπάρχει δράση υπάρχει και αντίδραση. Είναι επομένως και κάποιοι οι οποίοι αντιδρούν σε όλη αυτή τη σαπίλα θέλοντας να δώσουν μια απάντηση, δείχνοντας το δρόμο και στους τους υπόλοιπους. Σε όλους αυτούς λοιπόν απευθυνόμαστε, πως λύση για εμάς στην παρούσα κατάσταση είναι η οργάνωση. Αυτή θα δώσει τη μάχη με το φασισμό. Μία τέτοια οργάνωση θα πρέπει να είναι δυναμική , ενιαία και μοναδική σε κάθε χώρο χωρίς να αφήνει περιθώρια δράσης σε φασιστικές ομάδες. Πρέπει σε κάθε σύλλογο, ομοσπονδία , σωματείο, χώρο εργασίας, γειτονιά και εκπαιδευτικό ίδρυμα να δημιουργηθεί ένας αντιφασιστικός πυρήνας, ο οποίος θα οργανώνεται και θα δρα. Πρέπει κάθε μέλος της εκπαιδευτικής κοινότητας είτε είναι μαθητής είτε καθηγητής να πάρει θέση απέναντι στο φαινόμενο αυτό πολεμώντας το με κάθε θεμιτό μέσο.
Όσο ο φασισμός βρίσκει έδαφος σε περιόδους κρίσης,
τόσο η έλλειψη παιδείας και η απάθεια του δίνουν τροφή.
(το παραπάνω κείμενο μοιράζεται σε σχολεία)
